Amol

©Hans Hartmut Karg
2016

Amol bin i end' Fremde ganga,
Denn ald weara ka ma ieberal.
Des Läba muas hald no gnua langa,
Do hod ma hald leider koi andere Wal.

Amol hab' i doch a Mädle g'fonda,
Des hod mi bis heid nemme verlossa.
Mit eam ben i seidhäar feschde verbonda
Ond kann von dear Froo nemme lossa.

Amol ben i dean gloina Fluss endlang g'wanderd
Ond hab' mei Läba vorbeiziaga lossa.
Wia onser Flissle do schea mäanderd,
So isch des Läba, wend d 'Wolge blosad.

Em Läba brauchd onsere Sonn scho an Wend,
Dass d'Wolge kommad zom loffa.
Dann easchd send wir o des Hemmels Kend
Ond kennad auf Freiraum hoffa.

*